رواياتي در باب انتظار فرج
- رسول اكرم صلى الله عليه و آله مي‌فرمايد:
«طوبى للصابرين فى غيبته، طوبى للمقيمين على محبته»؛ "ينابيع المودة، ج 3، ص 101"
خوشا به حال صبر كنندگان در ايام غيبتش، خوشا به حال پايداران بر دوستى و محبتش.
- اميرالمؤمنين عليه السلام مي‌فرمايد:
«انتظروا الفرج ولاتيأسوا من روح الله، فان احب الاعمال الى الله عزوجل انتظار الفرج ... والمنتظر للفرج كالمتشحط بدمه فى سبيل الله» ؛"بحارالانوار، ج 52، ص 123"
انتظار فرج بكشيد و از رحمت خدا نااميد نگرديد، زيرا محبوب‌ترين اعمال نزد خداى عزوجل، انتظار فرج است. و همانا منتظران فرج مانند شهيدانى هستند كه در راه خدا، در خون خود مىغلتند.
- امام حسين عليه السلام مي‌فرمايد:
«... اما ان الصابر فى غيبته على الاذى والتكذيب، بمنزلة المجاهد بالسيف بين يدى رسول الله صلى الله عليه و آله»؛ "اعلام الورى، ص 384"
... به تحقيق كه صبركنندگان در غيبتش بر اذيت‌ها و تكذيب‌ها، مانند مجاهدان با شمشير در سپاه پيامبر (صلى الله عليه و آله) هستند.
- امام زين العابدين عليه السلام مي‌فرمايد:
«من ثبت على ولايتنا فى غيبة قائمنا، اعطاه الله أجر الف شهيد مثل شهداء بدر و احد»؛"كشف الغمه، ج 3، ص 312"
هر كه در دوران غيبت قائم ما، بر ولايت ما ثابت قدم باشد، خداوند پاداش هزار شهيد مانند شهداى بدر و احد را به او عطا مىفرمايد.
- امام صادق عليه السلام مي‌فرمايد:
«المنتظر للثانى عشر كالشاهر سيفه بين يدى رسول الله صلى الله عليه و آله يذب عنه»؛"غيبت نعمانى، ص 41"
كسى كه منتظر امام دوازدهم است مانند كسى است كه در كنار رسول خدا (صلى الله عليه و آله) و براى دفاع از آن حضرت شمشير مىزند.
- امام موسى كاظم عليه السلام مي‌فرمايد:
«طوبى لشيعتنا المتمسكين بحبّنا فى غيبة قائمنا، الثابتين على موالاتنا والبراءة من اعدائنا، اولئك منّا و نحن منهم، و قد رضوا بنا ائمة و رضينا بهم شيعة، طوبى لهم ثم طوبى لهم، هم والله معنا فى درجتنا يوم القيامة»؛"الزام الناصب، ص 68"
خوشا به حال شيعيان ما كه در غيبت قائم ما بر محبت و ولايت ما و بيزارى از دشمنان ما پايدار ماندند، آنها از ما و ما از آنهائيم. و همانا آنان امامت ما را پذيرفتند، ما هم آنها را به عنوان شيعيان خود پذيرفتيم. خوشا به حال آنها و باز هم خوشا به حال آنها، آنها به خدا قسم در درجه ما و در كنار ما در روز قيامت‌اند.
- امام رضا عليه السلام مي‌فرمايد:
«ما أحسن الصبر و انتظار الفرج» ؛"منتخب الاثر، ص 496"
چه نيكوست صبر كردن و انتظار فرج كشيدن.
- امام جواد عليه السلام مي‌فرمايد:
«افضل اعمال شيعتنا انتظار الفرج»؛"غيبت نعمانى، ص 180"
برترين اعمال شيعيانمان، انتظار فرج است.
امام هادى عليه السلام مي‌فرمايد:
«لولا من يبقى بعد غيبة قائمكم من العلماء الداعين اليه، والدّالين عليه، والذّابين عن دينه بحُجج الله، والمنقذين للضعفاء من عبادالله من شباك ابليس و مردته، لما بقى احد الا ارتد عن دين الله. ولكنهم يمسكون ازمة قلوب ضعفاء الشيعة كما يمسك صاحب السفينة سكانها، اولئك هم الافضلون عندالله عزوجل»؛ "بحارالانوار، ج 51، ص 156"
اگر نه اين بود كه پس از غيبت قائم آل محمد، برخى از علما وجود دارند كه به سوى او دعوت مىكنند و مردم را به حضرتش سوق مىدهند و از دينش با استدلال‌هاى الهى حمايت مىكنند و ضعيفان از بندگان خدا را از افتادن در دام ابليس و يارانش، رهايى مىبخشند، پس به تحقيق هيچ كس نمىماند جز اين كه از دين خدا برمىگشت. ولى آن عالمان زمان قلوب ضعفاى شيعه را مىگيرند همانگونه كه ناخداى كشتى، سكّان و فرمان كشتى را مىگيرد و پس آنها نزد خداى عزوجل از همه برترند.
امام مهدي(عج) از ديدگاه امام حسن عليه السلام
"طوبي لمن ادرك ايامه و سمع كلامه"؛ خوشا به سعادت كسي كه روزگار او را درك كند و اوامر او را گوش فرا دهد.
(امام حسن مجتبي عليه السلام)
روزگار پرآشوب عهد امام حسن مجتبي عليه السلام موجب شد كه شيعيان نتوانند احاديث فراواني از آن حضرت بشنوند و براي نسل هاي بعدي روايت كنند، از اين رهگذر روايات مربوط به حضرت ولي عصر عجل الله تعالي فرجه الشريف نيز از آن حضرت كمتر روايت شده است كه آنچه به دست ما رسيده در اينجا مي آوريم:
"بعد از امضاي قرارداد صلح با معاويه، برخي از شيعيان ناآگاه به خدمت امام حسن مجتبي عليه اسلام رسيده، او را براي پذيرش صلح سرزنش كردند. امام حسن عليه السلام فرمود:
شما نمي دانيد كه من براي شما چه كرده ام؟ به خدا سوگند آنچه من انجام داده ام براي شما از تمام اين جهان سودمندتر است. مگر نمي دانيد كه من امام شما هستم؟ اطاعت من بر همه شما واجب است، و به صريح فرمايش رسول اكرم صلي الله عليه و آله يكي از دو سروران جوانان بهشتي هستم؟ مگر نمي دانيد كه هنگامي كه حضرت خضر عليه السلام كشتي را سوراخ كرد و جواني را كشت و ديوار را تجديد بنا كرد حضرت موسي خشمگين شد، زيرا سبب و حكمت آنها را نمي دانست، ولي كارهاي حضرت خضر در نزد خدا صحيح و بي اشكال بود؟ مگر نمي دانيد كه هر يك از ما بر گردنش بيعت طاغوت زمانش خواهد بود به جز قائم ما كه حضرت عيسي در پشت سر او نماز مي خواند و خداي تبارك و تعالي ولادتش را مخفي نگه مي دارد و خودش را در پشت پرده غيبت نهان مي سازد تا به هنگام ظهور، بيعت احدي در گردن او نباشد؟(1)
"التاسع من ولد اخي الحسين ابن سيده الاما، يطيل الله عمره في غيبته، ثم يظهره بقدرته في صوره شاب دون اربعين سنه، ذلك ليعلم ان الله علي كل شي قدير؛ نهمين فرزند برادرم حسين عليه السلام فرزند سرور كنيزانست، خداوند در زمان غيبت عمرش را بسيار طولاني مي كند و آنگاه او را به صورت جواني كمتر از چهل سال ظاهر مي سازد. تا دانسته شود كه خداوند به هر چيزي قادر است".(2)
"لا يكون الامر الذي تنتظرون حتي يبرء بعضكم من بعض و يتفل بعضكم في وجوه بعض و يشهد بعضكم علي بعض بالكفر ويلعن بعضكم بعضا ؛ اين امر كه فرارسيدن موعد آن را انتظار مي كشيد واقع نمي شود مگر بعد از آن كه برخي از شما از برخي ديگر بيزاري بجويد، و برخي در صورت برخي آب دهان بيندازد و بعضي از شما بعضي ديگر را كافر بداند و يكديگر را لعن كنند."
عمير مي گويد: عرض كردم: چنين زماني چه ارزشي دارد؟ امام عليه السلام فرمود:
"الخير كله في ذلك الزمان، يقوم قائمنا و يدفع ذلك كله؛ همه خيرها در آن زمانست، زيرا قائم ما قيام مي كند و همه اين حوادث را از بين مي برد."(3)
"تصطلح في ملكه السباع، و تخرج الارض نبتها، و تنزل السماء بركتها و تظهر له الكنوز، يملك ما بين الخافقين، فطوبي لمن ادرك ايامه و سمع كلامه؛ در زمان او درندگان با يكديگر سازش مي كنند، زمين گياهش را خارج مي كند، آسمان بركاتش را فرو مي فرستد، گنج هاي نهفته در دل زمين براي او ظاهر مي شود. بين شرق و غرب عالم تحت سيطره او در مي آيد. خوشا به سعادت كسي كه زمان او را درك كند و به اوامر او گوش فرا دهد." (4)
"اسعد الناس به اهل الكوفه؛ خوشبخت ترين مردم در زمان ظهور، مردم كوفه هستند". (5) چه سعادتي بالاتر از اين كه انسان در شهر حضرت ولي عصر عجل الله تعالي فرجه زندگي كند و هر روز در پشت سر او اقتدا كرده فرائض ديني را انجام دهد و پرسش هاي خود را بي واسطه از قبله مقصود و كعبه موعود بپرسد و هر روز ديدگانش با ديدار آن آفتاب عالمتاب نوراني شود و معارف الهي را از سرچشمه زلال علوم آل محمد فرا گيرد.
امام جواد عليه السلام روايت مي كنند كه روزي حضرت علي عليه اسلام در حالي كه به دست سلمان تكيه داده بودند وارد مسجد الحرام شدند و امام حسن مجتبي در محضر آن حضرت بود در آن هنگام مردي نيكو صورت كه جامه هاي زيبا بر تن داشت وارد شد و به خدمت اميرمؤمنان عليه السلام عرض ادب و تقديم سلام نمود، سپس گفت: من از محضر شما سه پرسش مي كنم، اگر آنها را پاسخ فرماييد مي فهميم كه اين مردم به شما ستم كردند و حق شما را به ناحق غصب كردند، اميرمؤمنان فرمود: آنچه مي خواهي بپرس.
چون آن مرد سؤالاتش را پرسيد، امام عليه اسلام به فرزند بزرگوارش امام حسن مجتبي رو كرد و فرمود: اي ابومحمد سؤالات اين مرد را پاسخ بگو.
طبق روايات فراواني حضرت خضر زنده است و در فرصت هاي مناسب در مجلس امامان معصوم عليهم السلام حضور مي يابد و اينك در خدمت حضرت بقية الله روحي و ارواح العالمين له الفدا مي باشد و جزء 30 نفريست كه همواره در ملازمت آن حضرت هستند و خداوند به وسيله آنها رفع غربت از وجود مقدس حضرت صاحب الزمان در زمان غيبت مي نمايد.
چون امام حسن عليه السلام هر سه پرسش را پاسخ گفت، آن مرد به وحدانيت خدا و رسالت رسول اكرم گواهي داد و سپس به امامت اميرمؤمنان و امام حسن مجتبي و امام حسين سيدالشهدا (عليهم السلام) گواهي داد و آنگاه امام ها را يكي پس از ديگري شمرد و به امامت هر يكي شهادت داد تا به امام حسن عسكري عليه السلام رسيد و آنگاه گفت:
"و اشهد علي رجل من ولد الحسن لايكني ولا يسمي حتي يظهر امره، فيملاها عدلا كما ملئت جورا؛ و گواهي مي دهم به امامت فرزند امام حسن عسكري كه نام و كنيه اش گفته نمي شود تا روزي كه ظاهر شود و جهان را پر از عدالت كند، آن چنانكه پر از ستم شده است."
اميرمؤمنان خطاب به امام حسن فرمود: اي ابو محمد برخيز و اين مرد را تعقيب كن. امام حسن مجتبي عليه السلام بلند شد و به دنبال آن مرد حركت كرد، لحظاتي بعد برگشت و عرض كرد: اين مرد تا از مسجد خارج شد اصلاً متوجه نشدم كه كجا پاي نهاد و به كجا رفت.
اميرمؤمنان فرمود: آيا اين مرد را شناختي؟
امام حسن عرض كرد: خدا و پيامبر و اميرمؤمنان داناترند. اميرمؤمنان فرمود: او حضرت خضر بود."(6)
طبق روايات فراواني حضرت خضر زنده است و در فرصت هاي مناسب در مجلس امامان معصوم عليهم السلام حضور مي يابد و اينك در خدمت حضرت بقية الله روحي و ارواح العالمين له الفدا مي باشد و جزء 30 نفريست كه همواره در ملازمت آن حضرت هستند و خداوند به وسيله آنها رفع غربت از وجود مقدس حضرت صاحب الزمان در زمان غيبت مي نمايد.(7)
برگرفته از كتاب ياد مهدي (عج)
تأليف محمد خادمي شيرازي
پاورقي:
1- اعلام الوري، ص 401.
2- يوم الخلاص، ص 170.
3- بشاره الاسلام، ص 81. اين حديث به پيروي از صاحب "بشاره الاسلام" از امام حسن مجتبي عليه السلام نقل شده ولي صاحب "عقد الدرر" آن را از امام حسين عليه السلام نقل كرده است. و پژوهشگر معاصر آقاي علي اكبر غفاري(ره) در پاروقي هاي سودمند خود بر كتاب پر ارج "غيبت نعماني" يادآوري شده كه اين حديث در برخي نسخه ها از امام حسن عليه السلام و در برخي ديگر از امام حسين عليه السلام نقل شده است.
4- يوم الخلاص، ص 374.
5- يوم الخلاص، ص 375-
6- اصول كافي، ج 1، ص 441.
